PvdA-GroenLinks raadsleden Kwafo Acquaah Arhin en Silvia Derks lieten zich vrijdagmiddag op hoofdlijnen informeren over het Sociaal Domein van de gemeente Meierijstad. Jeugdzorg, Wmo, maatschappelijke participatie, inclusie. Het kwam allemaal voorbij. Onze conclusie: de gemeente heeft grip op de uitvoering, maar staat nog voor vele uitdagingen. Zo zijn daar de toename van de zorgvraag, landelijke maatregelen en de eigen ambities om nog integraler en datagestuurd te werken.
Wmo is de Wet maatschappelijke ondersteuning: De Wmo regelt hulp en ondersteuning voor inwoners, zodat zij zo lang mogelijk zelfstandig thuis kunnen wonen en deel kunnen blijven nemen aan de maatschappij.
Laverhof
Na een gastvrije ontvangst in het Laverhof te Wijbosch kregen we een toelichting en rondleiding. Vijf andere fracties waren ook vertegenwoordigd. De ontstaansgeschiedenis van het Laverhof, de vele maatschappelijke functies die er een plek hebben gekregen en de betekenis van het Laverhof voor de hele Wijbossche gemeenschap. Ook kregen we een inkijkje in de toekomstdromen: een leefgemeenschap waar zorg en wonen door elkaar lopen en gezonde bewoners omkijken naar bewoners die meer zorg en hulp nodig hebben.
Vraagstukken en dilemma’s
De gemeente werkt continu aan verbetering van de uitvoering en samenwerking. Daarin lopen ze tegen vraagstukken en dilemma’s aan. We pikken er een paar uit:
- De kosten van de Wmo stijgen. Een van de oplossingsrichtingen is om de inkoop van zorg regionaler te organiseren (aanbieders per regio). Dat staat echter op gespannen voet met de keuzevrijheid van cliënten.
- De meest doorverwijzingen naar de zorg lopen via gemeente of huisarts. Omdat bij een verwijzing via de huisarts een extra stap nodig is (zorgindicatie), ligt het stimuleren van inwoners om met hun vraag bij de gemeente aant te kloppen voor de hand. Echter, veel inwoners hebben meer vertrouwen in de huisarts als het gaat om zorg.
- Binnen de jeugdzorg is een beweging gaande om ‘afwijkingen’ te normaliseren en positief te benaderen en niet te problematiseren. Meer naar vroeger dus. Maar daarvoor is wel een balans tussen een sterk sociaal netwerk en zorg waar echt nodig nodig.
- Omdat gegevens niet altijd mogen worden uitgewisseld en werkprocessen niet altijd goed samen gaan, ontstaan soms ongewenste situaties. Denk aan een GGZ-cliënt die niet de goede papieren aanlevert voor een bijstandsuitkering en daardoor een boete krijgt of gekort wordt en daardoor meer psychische problemen krijgt. De organisatie werkt er hard aan om steeds integraler te werken.